Helaas, de reden dat je dit goudhaantje van zo dichtbij ziet, betekent dat ze dood is. Gevonden op het terras voor de schuur. Is ze tegen het raam gevlogen, was ze ziek, heeft een kat haar te pakken gekregen of werd ze achterna gezeten door een roofvogel? Ik weet het niet. Wat jammer, zo’n mooi vogeltje.
Goudhaantjes zijn vooral in de winter te zien; meestal in een groepje hoog in de naaldbomen. Je hoort hun hoge piepjes, kijkt naar boven, maar ze zijn zo klein en zo beweeglijk. Daarom moeilijk om rustig te bekijken. Maar soms heb je geluk, zitten ze wat lager in de boom of in een loofboom en voeren ze voor jou een acrobatische voorstelling op. Ze zijn zo energiek! Ik word altijd blij als ik ze zie. Een sombere herfst- of winterdag fleuren ze helemaal op. Vind je dit leuk, deel het dan op jouw social media: